به نقل از «ایسکانیوز»

سرمایه‌ای به اسم «آقای خامنه‌ای»

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۹۵۵۲۸۱

«اوایل انقلاب آیت‌ا... خامنه‌ای با هیاتی رفته بودند به شهرستان «جهرم». آنجا در سالن مرکزی شهر مراسمی بود. ابتدای مراسم هفت، هشت نفر یک پیانو را کشان‌کشان آوردند روی صحنه. بعد یک نفر با کت و شلوار و تر و تمیز آمد پشت آن نشست. در این حال چند میهمان جدید هم آمدند آن ردیف جلو نشستند. بلافاصله باز همان هفت، هشت نفر ریختند و سریع پیانو را جمع کردند و بردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رهبر انقلاب با تعجب پرسیدند چی شد؟ یکی از همرا‌هان گفت: «بنده هم نفهمیدم.» از فرماندار جهرم پرسیدند و ایشان هم اظهار بی‌اطلاعی کرد. مراسم که تمام شد آقا بازهم پرس‌وجو کردند. مسئولان، جوانی را که متولی مراسم بود صدا کردند آمد. آقا با او کلی خوش و بش و حتی شوخی کردند و پرسیدند: «این چه بود پسرم؟ ارگ بود؟ پیانو بود؟ چرا آوردند؟ چرا بردند؟ و...» آن جوان پاسخ داد این پیانو بود حضرت آقا. آوردیم که برای شروع مراسم سرودی را با آن اجرا کنیم. آقا پرسیدند: «خب، چرا نکردید؟» آن جوان جواب داد چون همان لحظه خبر دادند امام‌جمعه جهرم وارد سالن شد. ما هم ترسیدیم. آقا خنده‌اش گرفته و گفتند: «خب ما که بودیم!» آن جوان گفتند حضرت آقا! شما امروز عصر برمی‌گردید تهران. این امام‌جمعه اینجا پدر ما را درمی‌آورد!»

چندخط بالا خاطره‌ای منقول از یکی از وزرای ارشاد پیشین است که در بخشی از یادداشت «حکایت ارگ جهرم»، محمدحسین جعفریان آمده. یادداشتی که چند سال پیش به بهانه‌ای نوشته شده و حتما خواندن اصلش هم خالی از لطف نیست. این مقدمه احتمالا شروعی مناسب برای حرفی باشد که می‌خواهم بزنم، شاید به این خاطر که مقدمه بهتری هم پیدا نکردم. واقعیتش ایام ماه مبارک رمضان و پس از هر دیدار متفاوت رهبر انقلاب با گروه‌های مختلف اعم از کارگزاران، دانشجویان، شعرا، اساتید و گاهی هنرمندان و دیگران، این سوال را از خود می‌پرسم که این همه حس و حال متفاوت و فضاهای کم‌نظیر که در میان رهبران دنیا کمتر معمول است -و اگر باشد، به طرفه‌العینی توسط رسانه‌ها، به سرخط اصلی اخبار بدل می‌شود- چرا آن اندازه که باید، مابه‌ازای اجتماعی و عینی پیدا نمی‌کند؟ منظورم این نیست که اخبار سراسری این رویدادها را پوشش نمی‌دهد یا شبکه یک، بعد از اخبار ساعت 21 سخنان رهبری را پخش نمی‌کند! اتفاقا تلویزیون پرتکرار هم پخش می‌کند، هم اخبار را و هم اصل سخنرانی را و هم گزیده‌هایش را در طول روز در شبکه‌های مختلف؛ اما آیا این مواجهه، ساده‌ترین مواجهه با این اتفاقات نیست؟! اگرچه چند سالی است برخی رسانه‌ها (البته انحصاری) ایده‌هایی را برای بهتر دیده شدن مواضع و صحبت‌های رهبر انقلاب عملی می‌کنند، اما به همان دلیل داخل پرانتز، با محدودیت‌های جدی‌ای مواجهند. از طرف دیگر تلویزیون که باید دست و بالی باز برای پروراندن ایده‌ها و خرج خلاقیت داشته باشد هم با مدلی تکراری به این اتفاقات مهم می‌پردازد؛ تکراری از این جهت که مثلا در مواجهه با دیگر ظرفیت‌های جمهوری اسلامی نیز دیده می‌شود. مثل نشان دادن هلی‌کوپتری راهپیمایان در هر 22 بهمن یا روز قدس. طوری که مدل نمایش امسال راهپیمایی با پارسال که هیچ با 10 سال پیش هم هیچ فرقی نمی‌کند.
از اینجا به بعد مقدمه بالا به کارم می‌آید؛ هر دانشجویی که از دیدار رهبری بیرون می‌آید، از سعه‌صدر رهبری می‌گوید و اینکه در پاسخ تندترین انتقادها هم از رهبری جز لبخند و تحسین ندیده.

هر شاعری که از جلسه شعرا با رهبر انقلاب بیرون می‌آید، دقت‌هایی را از رهبری مورد اشاره قرار می‌دهد که رسانه به نمایش چندتایی از آنها بسنده می‌کند. سوال اینجاست که بالاترین مقام رسمی کشور، سعه‌صدر شنیدن همه صحبت‌های دانشجویان را دارد، اما تلویزیون جمهوری اسلامی سعه‌صدر پخش آنها را ندارد؟ یعنی بالاترین مقام رسمی کشور، وقت و حوصله گفت و شنود با اهالی شعر را دارد، اما تلویزیون وقت و حوصله نمایش آنها را ندارد و به پخش گزینشی آنها بسنده می‌کند! و در هر دو مورد، عوامل دست‌اندرکار، خط‌قرمزهایی را که احتمالا خودشان صلاح می‌دانند، لحاظ می‌کنند؟ یعنی «امام‌جمعه‌های جهرم»هستند که خط‌قرمزهاشان از «آیت‌ا... خامنه‌ای» بیشتر است؟! و صلاح کار در تلویزیون و جاهای دیگر را بیشتر می‌دانند؟ طبیعی است اینها سوال‌های ساده‌ای است که در پی یک نقد مشفقانه می‌آید!

اما اشکال این گزینش‌های پخشی چیست؟ همین ماجرای اخیر که رهبر انقلاب بیانی پیرامون «آزادی» داشتند، موجب شد تفاسیر و تعبیرهایی درمورد اصل این صحبت در برخی جمع‌ها به درازا بکشد. به‌نظرم یکی از دلایل تفاسیر چندگانه، این بود که سوالی که دانشجو پرسید به‌درستی در رسانه منتقل نشد و همین باب تعبیرها را بیشتر کرد. این یک ظرافت ساده است و مگر از (24×20= تعداد شبکه در 24 ساعت) زمان رسانه‌ای مثل تلویزیون اینها چقدر زمان می‌گرفت! یعنی بیان گره‌گشای رهبری که طبیعتا در جهت حل مساله‌ای طرح‌شده به دلایل همین رویکردهای نامناسب، ممکن است حتی موجب افراط و تفریط در برداشت‌ها نیز بشود (خدا نکند البته)! اشکال دیگر دامن زدن به دوقطبی است که دیگر نه برای مردم اهمیت دارد و نه رهبری آن را قبول دارد. مواجهه تلویزیون با اظهارات دانشجویان و دسته‌بندی آنها به منتقد و پاسخگو، در فرآیند این دوقطبی تحلیل شد و یکی از بدترین اتفاقات رسانه‌ای درمورد دانشجویانی که بارها تاکید کرده‌اند نه اصولگرا هستند و نه اصلاح‌طلب اتفاق افتاد. منظورم دانشجویان انقلابی است که در صحبت‌های هرساله‌شان در دیدار با رهبری، هم با جریان لیبرال مرزبندی می‌کنند و هم درد مردم را می‌گویند و با تاکید بر مشکلات کارگران و صنوف دیگر، رویکرد مردمی خود را نشان می‌دهند. تلویزیون اما آنان را دور از مردم و در پازل سیاسی خود تعریف می‌کند. واقعیتش را هم بخواهید یکی از دلایل افت تحلیل و رکود در فضای دانشجویی همین تلویزیون دوگانه‌ساز بوده و متاسفانه هست.

خلاصه اینکه زمانی که رهبری نظام با سعه‌صدر و روی باز مواجهه‌ای کم‌نظیر با گرو‌ه‌های مختلف دارند؛ در حالی که رویکرد مردمی‌شان را می‌توان در متن فرمایشات‌شان دید؛ در حالی که با خط‌قرمزهای کمتری با انتقادها و اعتراض‌ها مواجهه می‌کنند، اما کم‌کاری رسانه‌ای موجب شده آن اندازه که باید قدر این نعمت دانسته نشود و این فضای مترقی در مردم‌سالاری دینی آنچنان که باید دیده نشود. مسائلی که با کمی رعایت ظرافت و نوگرایی واقعی به‌خصوص در رسانه و مواجهه رسانه‌ای امکان بهتر شدن دارد. باشد که به همین شب‌های قدر، قدردان سرمایه‌ای به اسم «آقای خامنه‌ای» باشیم.

نویسنده: محمدرضا کردلو

منبع: ایسکانیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۹۵۵۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم

محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.

به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.

به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.

زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.

اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند

کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.

او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.

انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.

راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.

جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.

لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.

از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.

این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.

محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.

آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.

آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.

اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.

راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.

به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام